مرداد ۱۵، ۱۳۸۹

من...

فاتح امیدهای بی سرانجام و آرزوهای عقیم ام،

فاتح حسرت های جامانده و بغض های بی باران...

من، پیاده سربازی، از جنگ برگشته، فاتح شکست های خویش ام...

۲ نظر:

  1. من کاری ندارم فاتح چی چی هستی فقط خوشحالم که آپ کردی!!! :))

    پاسخحذف
  2. عاشق نوشته هاتم... از وقتی اون elhamahooi.blogfa رو داشتی میخوندمت... از وقتی وبلاگت آهنگ داشت و اون پستهای طولانی روزای مدرسه رو می نوشتی...

    خیـــــــــــلی بزرگ شدی!!!
    با اون الهام چند سال پیش قابل مقایسه نیستی... غمگین تر شدی انگار.

    پاسخحذف